Yargı Siyasete 'DUR' Diyor

Sizce de garip değil mi?
Her şey o kadar sistematik yürüyor ki inanın cumhuriyet tarihinin hiçbir evresinde hatta kurtuluş mücadelesinde bile sistematik davranamamış bir toplumda bu kadarını görüp de şaşırmamak elde değil.
İktidarın maşallahı var!
Birbirine sokmadığı, birbiri ile çatıştırmadığı tek bir kurum kalmadı.
Orduya karşı verilen gizli kapaklı mücadele yön değiştirdi bir süreliğine.
Şimdiki hedef ise yüksek yargı organları.
HSYK, Yargıtay, Danıştay…
Ancak onlar birbirleriyle çatışmıyorlar.
Tam tersi verilen bir kararın arkasında durarak birliktelik sergiliyorlar.
Önceki akşam Adalet Bakanı’nı dinledim.
Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun almış olduğu kararı “darbe” olarak niteliyor, yürütülmekte olan bir soruşturmaya müdahale olarak anlatıyordu yaşananları.
Oysa tarafsız bir gözle baktığınızda ve de bugüne kadar yaşananları şöyle iyiden iyiye gözünüzün önüne getirip hatırladığınızda yaşananın sadece yargı erkinin siyasi baskılara verdiği, verebildiği bir tepkiden başka bir sonuç çıkmıyor karşınıza.
Hukukçular ikiye bölünmüş durumda.
Birileri çıkıp HSYK bunu yapmamalıydı, muhalefet gibi davrandı diyor diğerleri CMK’nın özellikle birinci sınıf yargı mensuplarının yargılanma usul ve esasını belirleyen 250/3. maddesine atıfta bulunup yapılan doğruydu görüşünü savunuyor.
Bu ülkenin hakim ve savcılarının yüreklere korku salan, ünvanları bile dillendirildiğinde sıradan birçok vatandaşın titremesine neden olan kişiler değil de adalet dağıtan huzur timsali bireyler olarak var olması gerektiğini düşünenlerdeyim biriyim.
Bunun için de öncelikle ciddi bir yargı reformunun gerektiğini de.
Reform yapalım elbette ama tabiî ki olmaz bu şekilde.
Kurumları tukaka edip, içten içe eritip, mensuplarını bir güzel benzetip alamazsınız emrinize ya da almamalısınız mümkünse.
Maalesef iktidar her olayda olduğu gibi yine senden-benden durumu yaratmıştır.
Yargı dilediğiniz yönde hareket ederse yüce yargı, canım yargı oluyor, yargının bağımsızlığı, tarafsızlığı hatırlanıyor, karşınıza dikilirse ‘darbe’ deniyor.
İktidar maalesef anlayışına uygun yargı istiyor.
Özel savcılar, özel hakimler ortalığı kaplıyor.
Aykırı tek bir görüş olmasın, muhalif olan herkesin canına okuyun deniyor.
Kimilerine aba altından sopa gösteriliyor kimileri ‘Seni uyarmıştık, hak ettin” denilerek alaşağı ediliyor.
Geldiğimiz noktada da yargı, siyasete “DUR” demek istiyor.