Bülent Arınç ve DEVRİM

Yaklaşık 10 gün önce tv’lerin son dakika haberlerine konu oldu.
Ardından arşivlik görüntüleri üzerine “Suikast, suikast… Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’a suikast girişimi” diye kafamıza vurulmaya başlandı.
Tam nereden çıktı bu demeye kalmadı iktidarın bu sivri dilli ağır topu sessizliğini bozup kameralar karşısına geçti.
“İki subayı polisler şöyle, böyle yakalamış hatta biri elindeki not kağıdını yutarken bu girişimi son anda önlenmiş” türünden kendisinin çok iyi anladığı ancak kamuoyunun pek de mana veremediği bir açıklama yaptı.
Olay nedeniyle gerginliği yüzüne yansımıştı.
Arada bir de sözlerine..
Sonra iki gazeteciye konuyu “MGK’ya bile taşıyabileceğini” açıkladı.
O gün geldi MGK toplandı ama dışarıya ser verilip sır verilmedi.
Önce Seferberlik Tetkik Kurulu’na ardından Kozmik Oda’ya girildi.
Ve güzel ülkemin yüce yargıcı hala bu odada ve hala suikast planları arıyor.
Bir başka deyişle sayın Arınç’ın evini gözetleyen iki subayın bilgisayarlarında silindiği öne sürülen planların kopyaları o odada aranıyor.
Var mı yok mu?
Bulunur mu bulunmaz mı Allah bilir.
Ama ben ülkemin gözbebeği kurumunun toplum nezdinde itibar kaybına uğratıldığını düşünenler sınıfındayım.
Önceki gün yeniden gördüm güzel ülkemin Başbakan Yardımcısını tv ekranlarında.
Bu kez mutlu bir ifade vardı yüzünde.
Gülümsüyordu kameralara.
Ve kozmik oda sorularına muhatap oluyordu ardı ardına.
Gülerek cevap veriyordu o da.
“Sen ‘kozmik oda’ diyorsun, yolda birisi bana ‘Kozmetik odada ne var ne yok?’ diyor. Demek ki bunlar bizim literatürümüze yeni giriyor.”
Tabii bununla da sınırlı kalmıyor.
Kendilerini aydın olarak tanımlayan zümre ise yaşananları ‘devrim’ olarak niteliyor.
Devrim, çünkü kendi ordumuzun yatak odasına girmeyi başarmışız.
Ne mucizevi bir olay!
Tabii ülkemin Başbakan Yardımcısı konumuna yükselmiş bir siyasetçinin böyle bir devrime imza atmaktan mutlu olduğunu düşünmek istemiyorum.